Ja, het kleine aapje had een grotere broer nodig....
Hij is met hetzelfde patroon gemaakt als die van Annemiek, alleen wat groter uitgevallen. Hij is nu net zo groot als Loek, de baby, aan wie ik hem cadeau heb gedaan.
zondag 13 november 2011
Boekenkastlampje
Hier staat eerst een boekenkastlampje zoals het was geleverd door de firma IKEA.
Zoals je ziet is het in het midden erg roestig geworden. Dat komt omdat er maar een vijfwattslampje in mocht (of zoiets) en omdat ik wel echt licht wilde hebben zat er dus vijfentwintig watt in en daardoor brandde de lak er af en het plastic en ging het zooitje roesten (ja, IKEA is niet zo duur). Het kapje zit gewoon om de fitting geklemd.
Goed, ik ben met de tijd meegegaan en heb buisspaarlampjes van negen watt gekocht en die passen natuurlijk niet in dat kapje. Nu zit er aan de ondekant van de fitting een rond plaatje dat je als een soort ring kunt zien op de bovenste foto. Ik heb dus een nieuw kapje gebogen dat aan één kant om dat ronde plaatje kan pakken.
Je ziet, sommige lipjes komen aan de binnenkant van dat plaatje en sommige aan de buitenkant en dat houdt het goed vast. Omdat het uit messing is gemaakt hoef ik het niet te lakken, kan het niet roesten en verkleurt het niet (soms poetsen misschien).
Kijk hier zijn de oude en de nieuwe onderdelen. Als alles weer gemonteerd is ziet het er zo uit:
Wat glimt ie mooi hè? Volgens mij heb ik nu wat de bedoeling was van het ontwerp.
Zoals je ziet is het in het midden erg roestig geworden. Dat komt omdat er maar een vijfwattslampje in mocht (of zoiets) en omdat ik wel echt licht wilde hebben zat er dus vijfentwintig watt in en daardoor brandde de lak er af en het plastic en ging het zooitje roesten (ja, IKEA is niet zo duur). Het kapje zit gewoon om de fitting geklemd.
Goed, ik ben met de tijd meegegaan en heb buisspaarlampjes van negen watt gekocht en die passen natuurlijk niet in dat kapje. Nu zit er aan de ondekant van de fitting een rond plaatje dat je als een soort ring kunt zien op de bovenste foto. Ik heb dus een nieuw kapje gebogen dat aan één kant om dat ronde plaatje kan pakken.
Je ziet, sommige lipjes komen aan de binnenkant van dat plaatje en sommige aan de buitenkant en dat houdt het goed vast. Omdat het uit messing is gemaakt hoef ik het niet te lakken, kan het niet roesten en verkleurt het niet (soms poetsen misschien).
Kijk hier zijn de oude en de nieuwe onderdelen. Als alles weer gemonteerd is ziet het er zo uit:
Wat glimt ie mooi hè? Volgens mij heb ik nu wat de bedoeling was van het ontwerp.
dinsdag 28 juni 2011
dinsdag 14 juni 2011
Digitaal drukwerk
Een familie vol met drukmensen (de vaders) en naaimensen (de vrouwen), moet deze combinatie natuurlijk erg aanspreken.Een zeilreparateur zat verlegen om een advertentie en een sticker. Na een aantal versies en besprekingen konden hij en ik tevreden zijn. De oplage van de advertentie is 500 en er worden 2500 stickers gedrukt, waarvan mij verzekerd is dat ik ze door heel scheveningen en Den Haag terug kan vinden! Hij was zo tevreden dat dit zijn nieuwe huisstijl is geworden en ik binnenkort visitekaartjes mag maken.
dinsdag 11 januari 2011
dinsdag 9 november 2010
Alfabetboekje
Voor een fotoopdracht heb ik een boekje gemaakt waar vierkante foto's ingeplakt zijn met (meest) takken van bomen die de vorm van een letter van het alfabet hebben aangenomen. Omdat het dus allemaal natuurfoto's zijn moest het boekje zelf ook een natuuruitstraling hebben.
Hierbij het resultaat:
Het papier van het boekje is van een langvezelig materiaal (wellicht vlas), waarschijnlijk dubbelgekoetst waarbij in de tweede laag door spatten en druppelen gaten en oneffenheden zijn gemaakt. Door het te scheuren en niet te snijden heeft het boekje aan alle kanten een baard. De foto's zijn met dispersielijm aangebracht. Op de foto staat niet alleen de letter M, maar is links ook de oppervlaktestructuur van het papier goed te zien.
Het achterplat is solide, maar het voorplat is voorzien van een scharnier met in de kneep een strook Tyvek waardoor het soepel openklapt. Vanwege de kleur zijn de platten daarna eerst bekleed met Zerkall Bütten Rau in de kleur Edelweiss en vervolgens ook met het gespatte papier. Alle bladen zijn aan de kant van de rug van het boekje opgedikt met een dubbele strook Zerkall Bütten om daar evenveel dikte te creëren als waar de foto's zijn tussengevoegd en toen is het hele pakket op elkaar genaaid met vissersgaren. Over het vissersgaren is met raffia een versiering aangebracht; aan de voorkant is dat een takje. Het voorblad is vervolgens versierd met een bruin blad van een plataan en daarop een rood blad van klimop.
Het boekje is goed ontvangen.
Hubert
Hierbij het resultaat:
Het papier van het boekje is van een langvezelig materiaal (wellicht vlas), waarschijnlijk dubbelgekoetst waarbij in de tweede laag door spatten en druppelen gaten en oneffenheden zijn gemaakt. Door het te scheuren en niet te snijden heeft het boekje aan alle kanten een baard. De foto's zijn met dispersielijm aangebracht. Op de foto staat niet alleen de letter M, maar is links ook de oppervlaktestructuur van het papier goed te zien.
Het achterplat is solide, maar het voorplat is voorzien van een scharnier met in de kneep een strook Tyvek waardoor het soepel openklapt. Vanwege de kleur zijn de platten daarna eerst bekleed met Zerkall Bütten Rau in de kleur Edelweiss en vervolgens ook met het gespatte papier. Alle bladen zijn aan de kant van de rug van het boekje opgedikt met een dubbele strook Zerkall Bütten om daar evenveel dikte te creëren als waar de foto's zijn tussengevoegd en toen is het hele pakket op elkaar genaaid met vissersgaren. Over het vissersgaren is met raffia een versiering aangebracht; aan de voorkant is dat een takje. Het voorblad is vervolgens versierd met een bruin blad van een plataan en daarop een rood blad van klimop.
Het boekje is goed ontvangen.
Hubert
maandag 25 oktober 2010
Pinhole foto's
Voor het blok fotografie op school moest ik een pinhole foto maken. Deze manier van fotograferen is technisch gezien misschien wel de simpelste vorm die er is. Benodigdheden: een blik, fotopapier, ontwikkelaar en fixeer. Eerst maar eens een camera obscura gemaakt, dat is in dit geval een chique woord voor een verfblik met een gat erin. Het blik aan de binnenkant nog zwart gemaakt met schoolbordenverf, om reflectie zoveel mogelijk te verminderen. Vervolgens ben ik op de bronovolaan gaan experimenteren. Hierboven staan 3 foto's: 1 met de opstelling, 1 met het eindresultaat en nog 1 foto vanaf het dak op de bronovolaan.
Rogier
Abonneren op:
Posts (Atom)